این برنامه ندای معرفت انسان و اسلام است. از معدود برنامه هایی است که ارزش دیدن را دارد. توصیه می کنم به جای پخش زنده از سایت دکتر اسماعیل منصوری لاریجانی که نقش مجری را دارد، ببینید. آفت تلویزیون برای بینندگان عاقل هدر دادن وقت است ولی مشاهده برنامه پخش شده این فرضت را به انسان می دهد که در زمان مناسب برنامه دلخواه خود را بطور مکرر ببیند.
وقتی به سیر اتفاقات موضوع هسته ای نگاه می کنیم، نقش عقلانیت در موضوع گیری های سیاسی و نتیجه آن را آشکارا می توانیم ببینیم. صدور فتوای حرمت ساخت سلاح اتمی و پذیرش آن به عنوان یک مبنای حقوقی در نظام بین الملل دستاورد بسیار بزرگی است که خیلی از دست اندرکاران میانی نظام هنوز پی به بزرگی آن نبرده اند. دست آورد بزرگ دیگر هدایت افکار عمومی در جهت انطباق عقلانیت نظام و تبدیل آن به خواست عمومی می باشد. به باور من این دو دست آورد از خود توافق هسته ای و تائید حق کشور در جهت استفاده از دانش بومی است بسیار بزرگ تر می باشد . در واقع هر چند توافق هسته ای یک پیروزی است ولی پیروزی بزرگتر آزمون روش هایی است که ما در مسیر این توافق بدست آوردیم. پس می توانیم با بکار بردن سیاست خیر خواهی برگرفته از اسلام و عقلانیت نقش آفرینی خود را در جهان پر تلاطم امروزی تداوم بخشیم.
در نهایت امروز 24 آذر 1394 با غرور ملی شاهد به بار نشستن عقلانیت نظام در ایفای حقوق خود و روسیاهی برای زورگویان هستیم. انشاء اله که از این توانمندی تعامل با جهان بتوانیم در داخل نیز استفاده کنیم و با اعمال مدیریت صحیح عاقلانه شاهد تعالی ملت صبور شویم.
دموکراسی، با کوله‌پشتی، نمی‌آید؛ دموکراسی، محصول رشد و توسعه است، نه جنگ و تجاوز. دموکراسی یک کالای صادراتی نیست که از غرب به شرق تجارت شود. در یک جامعۀ توسعه نیافته، دموکراسی وارداتی، به دولت ضعیف، منتهی می‌شود و، دولت ضعیف هم،به شدت آسیب‌پذیر.وقتی پای ژنرال‌ها به منطقه باز شد، انتظار نداشته باشید دیپلمات‌ها به استقبال آنان بروند. وقتی جنگ شروع شد، دیپلماسی به پایان می‌رسد. وقتی تحریم آغاز شد، نفرت عمیق از تحریم‌کنندگان هم، شروع می‌شود. وقتی فضای خاورمیانه امنیتی شد، پاسخ آن هم امنیتی می‌شود. متن کامل
به باور من نقش علم و پژوهش از طریق کشف حقایق جهان، عمق بخشیدن به فهم بیشتر انسان از عظمت خالق هستی است. این باور را دانشمندانی همچون نیوتن، کپلر و معاصرین آنها نیز اظهار می نمودند. احساس آنها این بود که دارند به آثار منظم، منطقی و زیبای خداوند نظر می افکنند. ولی بیان برخی از فیزیکدانان معاصر همچون هاوکینگ اینگون نیست. از آنجائیکه تصور می کنم هیچ دانشمندی نمی تواند منکر آغازگر هستی بوسیله یک خالق توانا باشد برای توجیه این موضوع مطلبی به ذهنم رسید.
قبل از طرح این مطلب می خواهم به روش علمی اشاره کنم. روش علمی ابتدا فرضیه را مطرح می کند و سپس تلاش می کند آن را اثبات کند و فرایند اثبات آن نه تائید بلکه رد آن می باشد. یعنی اگر نتوان فرضیه صفر را رد کرد ناگزیر فرضیه مخالف آن پذیرفته می شود. با این قیاس پس فرضیه صفر هاوکینگ باید عدم وجود خدا باشد و باید تلاش کند فرضیه خودش را رد کند و اگر نتواند رد کند باید بپذیرد که خالق هستی خدا است (متافیزیک در مقابل فیزیک). پس عدم قائل بودن به خالق هستی از نظر او در حال حاضر یک فرضیه است که هنوز رد نشده است. پس خود هاوکینگ هم قائل بوجود خدا به عنوان خالق هستی است که می خواهد آن را رد کند. طرح این فرضیه نیز خودش دلیل بر باور او به خالق هستی است. این نکته را باید در نظر داشت که ممکن است یک دانشمند به جای اعتقادات اش فرضیات اش را مطرح کند و فهم آن برای عموم آسان نیست.
همین نگاه را می توان در مورد فرضیات داروین نیز داشت. حتی می توان داروین را خداناشناس فرض نکرد زیرا شاید او تلاش کرده است که مکانیسم خلقت موجودات و تنوع آنها را توضیح و توجیه نماید نه اینکه اصل خلقت را منکر شود. یعنی این فرضیات در صورت اثبات فقط روش و مراحل را توضیح می دهد و اصل خلقت را زیر سئوال نمی برد. کما اینکه خدوامند متعال نیز مراحل خلقت آسمانها و زمین و عرش یا خلقت انسان را توضیح داده است.
در نوشتن این مطلب از کتاب خدا در فیزیک دکتر مهدی گلشنی استفاده شده است.
این برنامه ندای معرفت انسان و اسلام است. از معدود برنامه هایی است که ارزش دیدن را دارد. توصیه می کنم به جای پخش زنده از سایت دکتر اسماعیل منصوری لاریجانی که نقش مجری را دارد، ببینید. آفت تلویزیون برای بینندگان عاقل هدر دادن وقت است ولی مشاهده برنامه پخش شده این فرضت را به انسان می دهد که در زمان مناسب برنامه دلخواه خود را بطور مکرر ببیند.
وقتی به سیر اتفاقات موضوع هسته ای نگاه می کنیم، نقش عقلانیت در موضوع گیری های سیاسی و نتیجه آن را آشکارا می توانیم ببینیم. صدور فتوای حرمت ساخت سلاح اتمی و پذیرش آن به عنوان یک مبنای حقوقی در نظام بین الملل دستاورد بسیار بزرگی است که خیلی از دست اندرکاران میانی نظام هنوز پی به بزرگی آن نبرده اند. دست آورد بزرگ دیگر هدایت افکار عمومی در جهت انطباق عقلانیت نظام و تبدیل آن به خواست عمومی می باشد. به باور من این دو دست آورد از خود توافق هسته ای و تائید حق کشور در جهت استفاده از دانش بومی است بسیار بزرگ تر می باشد . در واقع هر چند توافق هسته ای یک پیروزی است ولی پیروزی بزرگتر آزمون روش هایی است که ما در مسیر این توافق بدست آوردیم. پس می توانیم با بکار بردن سیاست خیر خواهی برگرفته از اسلام و عقلانیت نقش آفرینی خود را در جهان پر تلاطم امروزی تداوم بخشیم.
در نهایت امروز 24 آذر 1394 با غرور ملی شاهد به بار نشستن عقلانیت نظام در ایفای حقوق خود و روسیاهی برای زورگویان هستیم. انشاء اله که از این توانمندی تعامل با جهان بتوانیم در داخل نیز استفاده کنیم و با اعمال مدیریت صحیح عاقلانه شاهد تعالی ملت صبور شویم.
دموکراسی، با کوله‌پشتی، نمی‌آید؛ دموکراسی، محصول رشد و توسعه است، نه جنگ و تجاوز. دموکراسی یک کالای صادراتی نیست که از غرب به شرق تجارت شود. در یک جامعۀ توسعه نیافته، دموکراسی وارداتی، به دولت ضعیف، منتهی می‌شود و، دولت ضعیف هم،به شدت آسیب‌پذیر.وقتی پای ژنرال‌ها به منطقه باز شد، انتظار نداشته باشید دیپلمات‌ها به استقبال آنان بروند. وقتی جنگ شروع شد، دیپلماسی به پایان می‌رسد. وقتی تحریم آغاز شد، نفرت عمیق از تحریم‌کنندگان هم، شروع می‌شود. وقتی فضای خاورمیانه امنیتی شد، پاسخ آن هم امنیتی می‌شود. متن کامل
به باور من نقش علم و پژوهش از طریق کشف حقایق جهان، عمق بخشیدن به فهم بیشتر انسان از عظمت خالق هستی است. این باور را دانشمندانی همچون نیوتن، کپلر و معاصرین آنها نیز اظهار می نمودند. احساس آنها این بود که دارند به آثار منظم، منطقی و زیبای خداوند نظر می افکنند. ولی بیان برخی از فیزیکدانان معاصر همچون هاوکینگ اینگون نیست. از آنجائیکه تصور می کنم هیچ دانشمندی نمی تواند منکر آغازگر هستی بوسیله یک خالق توانا باشد برای توجیه این موضوع مطلبی به ذهنم رسید.
قبل از طرح این مطلب می خواهم به روش علمی اشاره کنم. روش علمی ابتدا فرضیه را مطرح می کند و سپس تلاش می کند آن را اثبات کند و فرایند اثبات آن نه تائید بلکه رد آن می باشد. یعنی اگر نتوان فرضیه صفر را رد کرد ناگزیر فرضیه مخالف آن پذیرفته می شود. با این قیاس پس فرضیه صفر هاوکینگ باید عدم وجود خدا باشد و باید تلاش کند فرضیه خودش را رد کند و اگر نتواند رد کند باید بپذیرد که خالق هستی خدا است (متافیزیک در مقابل فیزیک). پس عدم قائل بودن به خالق هستی از نظر او در حال حاضر یک فرضیه است که هنوز رد نشده است. پس خود هاوکینگ هم قائل بوجود خدا به عنوان خالق هستی است که می خواهد آن را رد کند. طرح این فرضیه نیز خودش دلیل بر باور او به خالق هستی است. این نکته را باید در نظر داشت که ممکن است یک دانشمند به جای اعتقادات اش فرضیات اش را مطرح کند و فهم آن برای عموم آسان نیست.
همین نگاه را می توان در مورد فرضیات داروین نیز داشت. حتی می توان داروین را خداناشناس فرض نکرد زیرا شاید او تلاش کرده است که مکانیسم خلقت موجودات و تنوع آنها را توضیح و توجیه نماید نه اینکه اصل خلقت را منکر شود. یعنی این فرضیات در صورت اثبات فقط روش و مراحل را توضیح می دهد و اصل خلقت را زیر سئوال نمی برد. کما اینکه خدوامند متعال نیز مراحل خلقت آسمانها و زمین و عرش یا خلقت انسان را توضیح داده است.
در نوشتن این مطلب از کتاب خدا در فیزیک دکتر مهدی گلشنی استفاده شده است.
