مقدمه

هدف تحقیق رسیدن به حقیقت است. هیچ محققی چیز جدیدی تولید نمی کند بلکه با استفاه از روش تحقیق به حقایقی که وجود دارد، پی می برد. این حقیقت ممکن است وجود یک وضعیت، پدیده، عوامل موثر، رابطه، علت، اثر، عارضه و مانند اینها باشد. نکته کلیدی در کشف این حقایق امکان تکرار آن توسط خود محقق و سایرین می باشد. به عبارتی روش تحقیق رسیدن به حقیقت با یک روش منظم  است که قابلیت تکرار داشته باشد. دانش یا مجموعه حقایق کشف شده، که امروز به ما به ارث رسیده است، نتیجه تجارب انسانها از روز نخستین تا کنون می باشد. به عبارت دیگر ما انسان های امروزی دارای دو سن تقویمی هستیم. یکی سن شناسنامه ای و دیگری سن دانشی. سن دانشی، به طول تاریخ انسان است. یعنی در اختیار داشتن گنجینه مجموعه تجارب همه انسانها از روز ازل تا کنون. این گنجینه گرانبها با استفاده کردن نه تنها از بین نمی رود بلکه به بهای آن افزوده می شود. رسالت ما افزدون تجارب جدید به گنجینه دانسته های انسان است.

ادامه

نکته اول: هیچ پژوهشگری از صفر شروع نمی کند بلکه باید از آنحائیکه مانده ادامه دهد.

سئوالات: نقطه شروع را چگونه پیدا کنیم؟

از کجا و چگونه آغاز کنیم؟

لطفاً به تصویر زیر نگاه کنید. من اسم آن را لیوان دانش گذاشته ام. این لیوان و محتوی آن برای تمام علوم تجربی صادق است. این لیوان دارای دو منطقه مشخص دانائی یا دانسته ها (ناحیه سبز با نقطه های روشن در پائین) و نادانی یا نادانسته های (ناحیه قرمز با نقطه های تیره در بالا) مجموعه انسانها است. ارتفاع ناحیه دانسته ها در طول زمان تغییر یافته است. مثلاً این ناحیه هزار سال قبل کوچک بود و با افزایش تجارب انسانها بزرگتر شده است. یک ناحیه میانی با نقاط خاکستری نیز وجود دارد. این ناحیه مرزی با توجه به فرایند تولید دانش، ناحیه دانش در جریان است، و نقطه آغاز کار پژوهشی جدید. کاملاً بدیهی است که اگر محققی به جای شروع از ناحیه مرزی از ناحیه دانسته ها شروع کند، دست آورد جدیدی نخواهد داشت.

 این مرز چگونه شناسائی می شود؟

 این مطلب در حال اضافه شدن می باشد

 

 

 

 


 

 

 

 

 

فایل‌ها