نظرات دانشحویان دوره های قبل

با عرض سلام با توجه به چند ماهی که در مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مبتنی بر سلامت دوره دیدم، نکاتی در نظرم برجسته و پررنگ آمد که به بیان آن ها می پردازم. در مورد امکانات و تجهیزات این مرکز نسبتا کامل بود و جز چند مورد جزئی مشکل در سیستم های کامپیوتری مرکز، از جمله اشکال در اتصال به اینترنت و مشکلات سخت افزاری، ایراد دیگری که بر کار من دارای اثر بوده باشد، قابل ذکر نیست. همکاری و راهنمایی های کارکنان و همکاران و برخورد های ایشان با دانشجویان و البته بنده، خوب بود و البته جای تشکر و قدر دانی دارد. در مورد روند کار و روش آموزش که مبتنی بر کار و فعالیت عملی بود، از نظر من کلیت کار کاملا درست و مناسب است، اما در مورد جزئیات، بنده شخصا به چند مشکل برخوردم که البته کم کاری خودم بی شک در آن تاثیر بسزایی داشت. این مشکلات به قرار زیر است: اول اینکه من در ابتدای کار از هدف و روند پروژه مطلع نبودم، و حتی نمی دانستم که پرپزال چیست و چرا باید تهیه گردد و گمان می کردم که در پایان حتما باید مقاله ای طراحی و اجرا گردد، در حالی که هدف بیشتر یادگیری بود تا اجرای مقاله و البته نتیجه ی این یادگیری به ارائه ی پرپزال و در آینده ارائه مقاله منجر خواهد شد. مشکل دیگر این بود که من فکر میکردم که باید از همان ابتدای کار، عنوان مقاله و موضوع مقاله به جزء مشخص گردد و سپس دست به جمع آوری اطلاعات زد. در حالی که کاملا خلاف این بود و لازمه ی تعیین موضوع جست و جوی اطلاعات و البته ظرفیت های موجود است. این عامل باعث عقب افتادن من از روند کار شد، چرا که چند هفته برای انتخاب موضوع سردرگم بودم. لذا فکر میکنم، تاکید بیشتر و البته توجیه بیشتر در مورد روند کار و توضیحاتی در مورد پروپوزال نویسی و هدف از آن و لزوم طراحی آن در روند مقاله نویسی، می تواند از این سردرگمی ها بکاهد و توصیه میکنم که بهتر است دانشجویان بیش از هر چیز به جست و جوی مقالات و خواندن و جمع اطلاعت از درون آن ها در قالب فایل سرچ بپردازند، چرا که این فرایند جست و جو، ایده های مناسبی برای تعیین موضوع و حیطه ی کاری به دانشجو می دهد. نظر شخصی من در مورد کلاس های آموزشی در رابطه با تغذیه سالم و فیزیکال اکتیویتی، مثبت بود و شخصا اطلاعاتی در این زمینه فراگرفتم و بیش از یک ماه است، فعالیت فیزیکی خود را با توجه به این توصیه ها تغییر دادم و حتی پیاده روی و دویدن روزانه را به برنامه ی ورزشی خود افزودم، اما اگر این کلاس ها با هماهنگی قبلی و ارائه ی برنامه ی قبلی برگزار میشد، شاید تاثییر بیشتری می داشت. چرا که با ذهنیت قبلی و اطلاع از برنامه ی آن روز، این کلاس ها برگزار می گشت و باعث افزایش بازدهی و تنظیم برنامه شخصی  در ارتباط با تکمیل پرپزال، با برنامه ی آن روز می شد. در پایان لازم است از زحمات شما تشکر و قدردانی کنم و البته متذکر شوم که در پایان کار از این که این واحد ها را برای درس الکتیو انتخاب کردم، کاملا راضی هستم. هادی شالو 27/11/1393


با سلام با توجه به چند ماهی که در مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مبتنی بر سلامت فعالیت نمودم، چند نکته در نظرم مهم آمد، که در ادامه بیان می کنم: امکانات این مرکز در حد کارآمد و مناسبی بود، و نیاز های دانشجویان را براورده می کرد. البته اشکالاتی از قبیل: خرابی موس و پاک شدن اطلاعات دانشجویان از کامپیوترها وجود داشت، که البته در جلسات پایانی رفع شده بود. برخورد کارکنان این مرکز با دانشجویان بسیار خوب بود. اینجانب به علت بیماری، با تاخیر به کلاس ها اضافه شدم، و در مورد کاری که باید انجام می دادم اطلاعات زیادی نداشتم، و حتی در آغاز به اشتباه فکر می کردم که در پایان ترم، باید مقاله تحویل دهم. این کلاس ها تاثیر بسیار زیادی در نحوه ادامه تحصیلات و مطالعات بنده داشته است، به گونه ای که علاقه مند به فعالیت در حوزه پژوهش شدم، و در حال مطالعه در مورد سرطان هستم، که مطمئنا اگر در این مرکز تحقیقات حضور نداشتم این علاقه در من بوجود نمی آمد، و بابت این موضوع از شما و خانم محمدی کمال تشکر را دارم. سعید کاتبی


با سلام و تحیات ضمن تشکر از زحمات فراوان شما، بر حسب توصیه جنابعالی دیدگاه اینجانب محمد مهدی رشیدی دانشجوی ترم چهارم رشته پزشکی روزانه در خصوص نحوه برگزاری دوره ی آموزشی دروس  "آشنایی با نظام مراقبت از بیماری ها"، "آشنایی با تحقیقات مبتنی بر جمعیت"، "سبک زندگی سالم-فعالیت بدنی" و "سبک زندگی سالم-تغذیه سالم" برگزار شده در نیمسال تحصیلی نخست ٩٣-٩٤ در مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت جهت استحضار جنابعالی به شرح ذیل اعلام می گردد:

1- محاسن و موارد موثر شاخص این دوره

  • کارامدی و توفیق دوره به دلیل طرح ریزی بر اساس سیستم "Learning By Doing"
  • افزایش کیفیت یادگیری دروس به  دلیل وجود تنوع در شیوه ی آموزش
  • متفاوت بودن شکل کلاس و استفاده از امکانات به روز و مجهز و ابتکار عمل در نحوه ی برگزاری کلاس
  • تعامل مستقیم استاد و دانشجو و آموزش چهره به چهره و مشارکت و بحث دانشجویان در فرایند آموزش
  • معرفی ابعاد متفاوت و نگرش های جدید در ارتباط با نظام سلامت
  • همراهی پرسنل با تجربه مرکز
  • کسب تجربه آموزشی جدید به دلیل جدا بودن محیط مرکز از دانشگاه
  • آزاد بودن استفاده از امکانات مرکز، همچون آبدارخانه و تجهیزات کامپیوتری
  • متصل بودن سیستم های کامپیوتری و استفاده از درایو مشترک


2. موارد نیازمند ارتقا

  • نبود پیشفرض مناسب و سردرگمی دانشجویان در انتخاب حیطه در اوایل دوره *
  • سیستم های کامپیوتری معمولا با دیرکرد در پاسخ همراه بودند.
  • ایجاد وقفه در فرایند آموزش (مواردی که نیازمند استفاده از تجربه می باشد) در بعضی از ایام به دلیل مشغول بودن پرسنل مرکز به مسئولیت های متعددشان

*این موضوع به طور کلی همواره در ابتدای راه وجود دارد اما با راهنمایی های بیشتر اثر کاهنده ی آن کاهش می یابد.

3-پیشنهاد ها

  • بهتر است در آغاز دوره خلاصه ای از گزیده ی فعالیت دانشجویان دوره های قبل ارائه شود تا پیدا کردن راه و انتخاب حیطه ی پژوهشی آسانتر و بهتر گردد.
  • آشنایی با ساختار سایت پژوهان (یا سایت های مشابه) بهتر است در ابتدای دوره انجام شود که به نوعی، مسیر مشخص تر خواهد شد و از سردرگمی دانشجویان در ارتباط با نگارش طرح پژوهشی می کاهد.
  • در صورت امکان و صلاحدید، می توان در جلسات سوم یا چهارم چند مقاله با موضوعات متفاوت را که در انتخاب حیطه راهگشا باشند به دانشجویان معرفی کرد.
  • در اواسط دوره، معرفی یکی از طرح های پژوهشی دانشجویی موفق مرکز به همراه توصیف چگونگی مراحل تهیه ی آن مفید می باشد.
  • در صورتی که برنامه های آموزشی دیگری مد نظر باشد این امکان وجود دارد که حتی بیش از یک طرح پژوهشی را دانشجویان فعال ارائه دهند. با تشکر ٦/١١/١٣۹٣ محمد مهدی رشیدی


با سلام و احترام
با عرض شرمندگی بابت تاخیر، باید بگم کلاس الکیتو به این روش واقعاً کلاس خیلی مفیدی بود و این رو وقتی فهمیدم که پروپوزالم حاضر شد. با وجود سردرگمی زیادی که داشتیم ولی شاید میتونم بگم یکی از عملی ترین کارهایی بود که تا به حال انجام دادم. چون بهرحال طبق روش شما مجبور بودم خودم دنبال مقاله بگردم و واقعا درگیر کار بشم و چه بسا اگر زودتر از سردرگمی در اومده بودم و با تلاش بیشتر به نتیجه ی خیلی کامل تری میرسیدم.
هرچند الان واقعا از نتیجه ی کارم راضیم ولی فکر میکنم اگر از همون اول ترم یک موضوع پیشنهادی به ما داده شده بود و یک پروپوزال رو با داشتن موضوع اولیه تو یکی دو ماه اول تحویل میدادیم بعد خیلی بیشتر راه میفتادیم و زودتر از سردرگمی در میومدیم و بعد آگاهتر خودمون یک موضوع رو انتخاب میکردیم و پروپوزال دیگه ای رو تحویل میدادیم.
بهرحال نتیجه ی کار و عملی بودنش خیلی عالی بود، ضمن اینکه تجربه ی واقعا جدیدی برای ما بود که عادت داشتیم فقط سر کلاس بریم و تئوری درس گوش بدیم و حفظ کنیم و امتحان بدیم.
با تشکر فراوان از همه ی زحماتتون طی ترم گذشته نفیسه جهانگیری


عرض سلام و احترام اول از همه لازم می دونم بابت تاخیر در ارسال این نامه معذرت خواهی کنم. دوستان به اطلاع ما رسانده بودند که شما مایلید انتقادات و پیشنهادات ما رو بشنوید ولی نگفته بودند اجبار و عجله ای هست وگرنه قطعا زودتر دست به کار میشدم. کلاس هایی که این ترم برای ما برگزار کردید واقعا مفید بود. روش learning by doing که برای آموزش پروپوزال نویسی به کار میگیرید بهترین روش برای یادگیری چنین مبحثی هست. من در دوره ی دبیرستان هم چنین دوره ای رو گذرونده بودم ولی تئوری بودن کلاس و دستورالعمل دادن لحظه به لحظه ی استاد باعث شده بود که فقط کار رو به انجام برسونیم ولی یادگیریمون تثبیت نشه. ولی در روش شما که استاد نقش راهنما رو داشته باشه و به قولی لقمه رو جویده تحویل دانشجو نده، دانشجو با کار کردن و خطا کردن خیلی عمقی تر پروسه ی انجام کار رو یاد میگیره. 

کلاس های تغذیه و فیزیکال اکتیویتی نیز مفید بودند. ارائه ی مطالب اساسی دو مبحث به صورت چکیده و کاربردی و بدون حاشیه رفتن باعث یادگیری بیشتر ما شد. و دیدن اثرات به کار گیری اساس های این دو مقوله در زندگی شخصی شما واقعا الهام بخش و تاثیرگذار بود. 

انتقاد من از این کلاس فقط در بحث شروع ترم هست. همه ی ما مدت قابل توجهی زمان رو برای انتخاب موضوع از دست دادیم. کار تالیف پروپوزال هر شخص تقریبا دو یا سه هفته طول کشید. یعنی اگر از شروع ترم موضوع مشخصی به ما داده شده بود تا پایان ترم می تونستیم پروپوزال رو تموم کنیم و شروع به یادگیری مقاله نویسی کنیم و مقاله ی پروپوزالمون رو هم تحویلتون بدیم. در نتیجه پیشنهاد بنده ی حقیر اینه که در ترم های آتی برای انتخاب موضوع سختگیرانه عمل نکنید و حتی الامکان موضوعات پیشنهادی در اختیار دانشجویان بگذارید تا زودتر بتونن از کارشون نتیجه بگیرند. 

با تشکر از شما و دستیارانتون در مرکز برای همه ی زحماتتون طی ترم گذشته و برگزاری منظم و خوب کلاس ها مهدخت نقاش


به نام خدا
سلام استاد خسته نباشید راستش خیلی فک کردم که بتونم نظری بدم که سازنده باشه اما نشد! من که از کلاس ای شما نهایت بهره را بردم البته وقت تلفی های اول ترم که دامنگیر من و همکلاسی هایم شده بود باعث شد که دیر از اصل مطلب سردربیاریم. راستش من این 6 واحد الکتیو را فقط برای کسب نمره و تنبلی انتخاب کرده بودم اما الان نتیجه اش این شد که واقعا با دنیای تحقیق و مقاله خیلی زیاد آشنا شوم و البته خیلی علاقه مند به طوری که تصمیم گرفته ام که وارد گروه نوروساینس شوم و در آنجا در تحقیقات شرکت داشته باشم.همچنین کلاسهایی که در مورد ورزش و تغذیه گذاشتید واقعااااا عالی بود بدون چاپلوسی عرض میکنم تا کنون اگرچه مطالب زیادی در این ابواب خوانده ام ولی مجموعا به اندازه ی این چند ساعت کلاس شما مفید و شفاف نبود
سپاس گذارم از زحمات شما استاد گرامی سروش کلانتری


با سلام و احترام این جانب امین احمدی دانشجوی ترم 3 رشته ی پزشکی که این ترم با شما درس الکتیو آشنایی با تحقیقات مبتنی بر جمعیت و ... را داشته ام و نظر به خواسته ی جناب عالی مبنی بر ارائه انتقادها و پیشنهادات، بنده حقیر این انتقادها و و درخواست ها را بر کلاس وارد دانستم:
بعد از جلسات اولیه که جلسات توضیح کار و شرح وظایف بود کار نظارت بر دانشجویان به صورت جدی و سخت گیرانه انجام نمی شد.
همچنین دانشجو ممکن بود در اواسط ترم از هدف اصلی که همان روحیه پژوهش و تحقیق بود دور شود، ولی راهنمایی های استاد و همکاران می توانست مانع از این مهم بشود.
در پایان از تمامی زحمات شما و خانم محمدی بابت علاقمند کردن بنده حقیر به کارهای تحقیقاتی و پژوهشی تشکر و قدردانی می کنم. همچنین شایان ذکر است تا قبل از این ترم با بخش تحقیق و پژوهش پزشکی اجتماعی تقریبا غریبه بودم ولی الان کلی اطلاعات مفید و مثمرثمر کسب کرده ام و قصد نیز دارم همین کار تحقیق و پزوهش را در آینده ادامه دهم.  با تشکر  امین احمدی


عرض سلام و خسته نباشید در ابتدا امیدوارم پوزش فراوان بنده بابت تآخیر در ارسال E-mail را بپذیرید.

چنانچه جنابعالی مستحضر هستید،یکی از مشکلات عدیده ای که برای دانشجویان علاقه مند به تحقیق وجود دارد، عدم همکاری مراکز تحقیقاتی وابسته به دانشگاه در زمینه راهنمایی دانشجویان جهت پژوهش می باشد. مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت به خوبی از پژوهش های دانشجویی حمایت می کند که حقیقتا جای تشکر دارد. اما متاسفانه بسیاری از دانشجویان با این مرکز و درس الکتیوی که ارائه می دهید آشنایی ندارند و به نظر این حقیر ، خوب می شود اگر بتوانید یا معرفی مرکز در قالب پوسترهایی در دانشکده ، دانشجویان را تشویق به حضور بیشتر در اینطور فضاهای پژوهشی نمایید.

به علاوه، مورد دیگری که به نطرم رسید خدمتتان بیان کنم ، این بود که علاوه بر راهنمای پروپوزال نویسی، راهنمایی را هم جهت نحوه نگارش مطالب علمی (scientific writing) به دانشجویان ارائه می دادید. چون خود من به شخصه بارها حین نگارش پروپوزال به مشکلاتی بر می خوردم که البته با راهنمایی های سرکار خانم محمدی و همچنین استفاده از مقالاتی که خود شما پیشتر منتشر نموده بودید قابل حل بود.

مطلب دیگر این که بسیار خوب می شود اگر این امکان را فراهم کنید تا تحت حمایت و نظارت شما استاد بزرگوار، دانشجویان بتوانند پروپوزال نگاشته شده با پیگیری و حضور مداوم در مرکز، به یک مقاله تبدیل کنند.

و در انتها، به نظر این حقیر، بهتر می بود در بخش معرفی دوس ارائه شده در دفترچه انتخاب واحد دروس الکتیو ، به ماهیت پژوهشی و تحقیقاتی درس اشاره بیشتر شود تا دانشجویان علاقه مند به پژوهش بتوانند با آشنا شدن با این واحد ارائه شده و انتخاب این درس،از فضای بوجود آمده توسط شما استفاده ببرند.

امید است بتوانم در آینده گوشه ای از زحمات شما را جبران کنم. دانشجوی همیشگی شما   امیر مرادی.


با سلام با توجه به چند ماهی که در مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مبتنی بر سلامت فعالیت نمودم، چند نکته در نظرم مهم آمد، که در ادامه بیان می کنم:

امکانات این مرکز در حد کارآمد و مناسبی بود، و نیاز های دانشجویان را براورده می کرد. البته اشکالاتی از قبیل: خرابی موس و پاک شدن اطلاعات دانشجویان از کامپیوترها وجود داشت، که البته در جلسات پایانی رفع شده بود.

برخورد کارکنان این مرکز با دانشجویان بسیار خوب بود.

اینجانب به علت بیماری، با تاخیر به کلاس ها اضافه شدم، و در مورد کاری که باید انجام می دادم اطلاعات زیادی نداشتم، و حتی در آغاز به اشتباه فکر می کردم که در پایان ترم، باید مقاله تحویل دهم.

این کلاس ها تاثیر بسیار زیادی در نحوه ادامه تحصیلات و مطالعات بنده داشته است، به گونه ای که علاقه مند به فعالیت در حوزه پژوهش شدم، و در حال مطالعه در مورد سرطان هستم، که مطمئنا اگر در این مرکز تحقیقات حضور نداشتم این علاقه در من بوجود نمی آمد، و بابت این موضوع از شما و خانم محمدی کمال تشکر را دارم. با تشکر از زحمات شما سعید کاتبی


به نام خدا اینکه ابزار برای انجام این کلاس، کامپیوتر، وی پی ان، و به طور کلی محیط برای انجام تحقیق فراهم بود بسیاری از موانع و مشکلاتی که می توانست پیش بیاید را برداشته بود. همچنین خانم محمدی هم در تمام جلسات حضور داشتند و پاسخگوی سوالات و مشکلات بچه ها بودند. به طور کلی پرسنل مرکز تحقیقات همکاری خوبی با بچه ها داشتند.

اما با توجه به زیر ساختی که در کلاس فراهم بود به نظر من بهتر بود گستره ی بیشتری از مطالب در اختیار بچه ها قرار می گرفت. به عنوان مثال بار ها من در مقالات با عبارات: آزمون های آماری تی دیپندنت، کای دو، p<001 که بهتر بود اطلاعاتی کلی درباره ی اینها داده می شد. همچنین همه ی ما کم و بیش با نوشتن پروپوزال آشنا شدیم اما اگر کسی بخواهد ادامه بدهد و مثلا مقاله ی خودشو هم بنویسد هیچگونه زمینه ای برای ادامه ی کار در این کلاس برای وی فراهم نشد.

نکته دیگر اینکه: روش شما learning by doing بود؛ اما به نظر من اگر یکسری مطالب خاص از ابتدا یا داده می شد کیفیت کار را خیلی بالاتر میبرد. مثلا اگرتوضیحاتی در باره ی اینکه جمله ی فارسی یا انگلیسی در یک نوشته ی علمی چگونه باید نوشته شود، چه چیز هایی نباید در آن باشد: هجو ها، پیچیدگی یا درازی جملات، بکار بردن زیاد فعل های مجهول و.....از ابتدای ترم توضیح داده می شد بسیار کیفیت کار بالا می رفت. یک مثال مهم اینکه ما تا انتهای ترم که خانم محمدی پروپوزالمون را ویرایش کردند نمیدانستیم علایم نگارشی و اسپیس قبل و بعد انها چگونه استفاده می شوند.

مورد دیگر: تقریبا برای همه ی ما انتخاب موضوعی که شما آنرا قبول بکنید خیلی خیلی سخت بود و حتی در شرایطی نا امید می شدیم. چون یا آن موضوع feasible نبود یا متغیر زمینه ای در نظر گرفته شده بود یا در آن موضوع پژوهشگر نمی توانست همه ی شرایط را یکسان فرض کند تا تنها تغییرات عامل مورد نظر را بررسی کند. در حالیکه اگر به نظر من از ابتدای ترم یک موضوع نه چندان قوی و یا موضوعاتی را خودتان پیشنهاد می دادید، انتخاب می شدند و ما با مراحل پروپوزال نویسی آشنا می شدیم بهتر از شرایطی بود که ما تا نیمه های ترم به دنبال انتخاب موضوع بودیم و در زمان کوتاهی مجبور شدیم پروپوزال خود را جمع کنیم. شاید اگر از ابتدای ترم موضوعمان مشخص می شد می توانستیم حتی مراحلی از مقاله نویسی را هم انجام بدهیم.

در پایان از زحمات شما بسیار تشکر میکنم. خود شما گفته بودید در این نقد تعریف ها و... را ننویسیم و گرنه نکات مثبت بسیاری بود که میشد به آن ها پرداخته شود. امام علی (ع): هر کس به من چیزی بیاموزد مرا بنده ی خود کرده است خیلی ممنون. کیوان اسدی. دانشجوی پزشکی ترم دو دانشگاه شهید بهشتی


به نام خدا

نوشتن مقاله، آن هم مقاله ای که ارزش و اعتبار علمی بالایی داشته باشد، کار آسانی نیست. برای نوشتن هر خط از مقاله ای که می خوانید، انرژی و وقت زیادی صرف شده است و ساعت ها مطالعه و تفکر پشتوانه آن است. با این وجود مقاله نویسی در نگاه اول ساده به نظر می رسد و بیشتر افراد فکر می کنند که هر وقت لازم باشد توانایی نوشتن مقاله را دارند. ولی در عمل دیده می شود که بسیاری از دانشجویان حتی یک مقاله هم به نام خود منتشر نمی کنند. پس با توجه به مزایای نوشتن مقاله برای دانشجویان، ننوشتن مقاله توسط آنان حاکی از پیچیدگی این کار و عدم توانایی آن ها در نوشتن مقاله است.

این مسئله محدود به مقاله نویسی نیست و به طور کلی یادگیری در هر موضوعی حاصل نمی شود، مگر زمانی که فرد خودش درگیر موضوع شده و در انجام آن دچار خطا شود. زمانی که خطا رخ داد و فرد در جهت برطرف کردن آن برآمد، آن زمان می توان گفت که یادگیری آغاز شده است. شاید با شرکت در یکی از کارگاه های کوتاه مدت آموزش مقاله نویسی، فکر کنید که نوشتن مقاله را یاد گرفته اید، اما در عمل این طور نیست. تنها زمانی یادگیری مقاله نویسی آغاز می شود که شروع به نوشتن نمایید. البته باید کسی باشد که در این مسیر شما را راهنمایی کند و نقطه  شروع را به شما نشان بدهد و اگر راه را غلط رفتید، شما را به مسیر درست بازگرداند. با توجه به همین موضوع بود که من تصمیم گرفتم تابستان را در تهران بمانم و به کار در این مرکز ادامه بدهم تا بتوانم راهی را که آغاز کرده ام ادامه بدهم و از این فرصت یادگیری استفاده کنم.

این کلاس نقطه آغازی برای شروع یک مسیر طولانی، اما لذت بخش است. جایی که در آن می توان از صفر تا صد مقاله نویسی و پژوهش را با وجود یک راهنمای مناسب طی کرد. البته پیمودن این راه نیازمند تلاش و صبر زیاد و علاقه به یادگیری است. نکته ای که باید در این مسیر به آن توجه داشته باشید و ما هم در این جا یاد گرفتیم، این است که کمتر سوال کنید؛ زیرا با هر سوال، یک فرصت یادگیری از شما گرفته می شود. بهتر است که خودتان پاسخ سوالتان را بیابید و این گونه به واسطه تلاشی که برای یافتن آن انجام داده اید، این پاسخ برای همیشه در ذهن شما نقش می بندد.

در پایان به شما نوید می دهم که اگر این مسیر را انتخاب کنید، نهایت تلاش خود را به کار بگیرید و از فرصت های بیشمار پیش رو، که خودتان می توانید در ایجاد آن سهیم باشید، استفاده کنید،آینده ای روشن پیش رو خواهید داشت. برای رسیدن به این هدف باید روی پای خودتان بایستید و پاسخ سوال هایتان را با تلاش بیابید و در این مسیر از وجود استاد ارجمندی که این امکانات را برای شما مهیا کرده است، استفاده کنید و مطمئن باشید که نتیجه تلاش خود را خواهید دید و با دست پر از این کلاس خارج خواهید شد.

با تشکر احسان اسدی دانشجوی ترم سه پزشکی


روی سخن من با شماست. شمایی که میل به پیشرفت داری. شمایی که به دنبال راهی برای یادگیری می گردی. شمایی که از یادگیری خوشنودی و تا لحظه ی سیرابی میل ترک چشمه نداری. آری، روی صحبت من با شماست.

دوست من، برای پیشرفت و یادگیری باید از نقطه ای شروع کرد. جستن و یافتن این نقطه گاه مشکل است و پیدا کردن نقاط شروع متعدد و مقایسه ی آنها کاری بس مشکل تر. می توان به جای این کار، نقطه ای را به عنوان نقطه ی شروع انتخاب کنی و تلاش نمایی. با گذشت زمانی نه چندان طولانی تو خود مسیر یادگیری و پیشرفت را خواهی یافت.

این کلاس ها می تواند همان نقطه ی شروع باشد. شروع جاده ای که یکی از مقاصد آن، مقاله و مقاله نویسی است. آگاه باش، یکی از رهزنان این مسیر که تو را از رسیدن به اهداف باز می دارد، محدودیت زمانی است. یادمان باشد، اهداف بزرگ با کار زیاد و صرف زمان طولانی کسب می شوند. همانند فتح قلعه ای تسخیر ناپذیر که تسخیرش فقط به دست همت های بلند میسر می شود. اگر بیم نمره داری و این تنها هدف توست، در اشتباه هستی و انتخاب این کلاس ها دردی از تو دوا نخواهد کرد. اما اگر هدف اصلی تو یادگیری باشد، می توانی به این کلاس ها به چشم همان نقطه ی شروع نگاه کنی.

دوست من سخنانی با تو دارم. گاه برای یادگیری باید مقاوم بود و از هر سخنی نرنجید. همانطور که عبدالحسین آذرنگ در کتاب "استادان و نا استادانم" می گوید:" انگیزه های یادگیری باید بسیار قوی باشد تا سخت گیری را بتوان به جان خرید، از رفتار های ناخوشایند نرمید و از جمله های نیش دار آزرده نشد".

دوست من، اگر به این معتقد باشیم که اگر استادی به کارش و دانشجویانش مهر نورزد، از آموزش او ثمری به بار نمی نشیند باید به این نیز اعتقاد داشته باشیم که تاثیر نادانشجویی کم از تاثیر نا استادی نیست. لذا آگاه باشیم ما را با نام دانشجو می شناسند.

سخن پایانی، نگاهی به خودت بکن. اگر انگیزه ها کافی برای یادگیری و مقاله نویسی داری و کمی سختگیری تو را نمی رنجاند، تو را به شرکت در این کلاس ها دعوت می کنم اما اگر برای تو به سهولت گرفتن نمره ای بالا طعمی خوش تر از تلاش برای یادگیری دارد، تو را به فکر بیشتر دعوت می کنم. اما بدانیم در این کلاس ها نمره و یادگیری تضادی با هم ندارند و یادگیری بهتر در نهایت به نمره ای بهتر ختم می شود.

 به دانش فزای و به یزدان گرای/که او باد جان ترا رهنمای

بپرسیدم از مرد نیکو سخن/کسی کو بسال و خرد بد کهن

که از ما به یزدان که نزدیکتر/که را نزد او راه باریکتر

چنین داد پاسخ که دانش گزین/چو خواهی ز پروردگار آفرین- فردوسی

 علی ملکی

 دانشجوی ترم سوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی تابستان 94


بسمه تعالی

سخنی با دانشجویان

اشتباه کردن در مسیر جستجوی پاسخ یک سوال، یکی از موثر ترین ابزار های یادگیری است. با این وجود، متاسفانه تنها فاصله میان یک پرسش و پاسخ آن، درخواست اجازه از معلم برای طرح سوال است. حذف شدن فرصت جستجو و تلاش برای رسیدن به پاسخ سوال موجب می شود که انسان در مواجهه با پرسش های ناآشنا توانایی بروز استعداد های خود را نداشته باشد. معلم با پاسخ دادن بلافاصله به هر سوال، یک فرصت یادگیری را از دانش آموز خود می گیرد. نتیجه نهایی این عملکرد چیزی نیست جز تربیت جامعه ای که همواره راه حل مشکلاتش را در یافته های دیگران جستجو می کند. دانش آموز با چنین دیدگاهی، در مواجهه با معلمی که تلاش می کند فرصت جستجو و تلاش برای رسیدن به پاسخ پرسش هایش را در اختیارش قرار دهد، احساس سردرگمی می کند. چنین دانش آموزی حتی ممکن است فرصت طلایی "جستجو کردن" که در اختیارش قرار گذاشته شده است را نیز زمان تلف شده محسوب کند.

احساس نیاز می تواند بزرگترین انگیزه انسان برای یادگیری باشد. بنابراین معلم واقعی به دانش آموزش مطلبی را نمی آموزد مگر اینکه دانش آموز در کار خود به آن نیاز داشته باشد. چه بهتر که دانش آموز به نقطه ای برسد که باور داشته باشد که می تواند هر آنچه که لازم دارد را خودش با جستجو کردن بیاموزد. حتما لازم نیست که دانش آموز از ابتدا همه مهارت هایی که در کل طول مسیر نیاز دارد را قبلا آموخته باشد، بلکه در طی مسیر بسیاری از مهارت های مورد نیازش را به دست می آورد.

"انجام دادن" یکی از اجزای چرخه یادگیری است. تا وقتی همه اجزای یک چرخه حاضر نباشند، چرخه معیوب خواهد بود. بنابراین نمی توان انتظار داشت که بدون عملیاتی کردن آموزه ها، یادگیری حاصل شود.

توانمند ترین معلم آن است که دانش آموزان را از خودش بی نیاز کند. معلم باید به دانش آموزش روش ها را آموزش دهد. دانش آموز وقتی روش کار را یاد گرفت دیگر نوع سوالی که با آن مواجه است برایش تفاوتی نمی کند. بهتر است چنین دانش آموزی را "دانشجو"، و معلمش را "استاد" بنامیم.

دانشجویی که می خواهد متفاوت باشد باید متفاوت فکر کند. یکی از ملاک های تفکر متفاوت، دید متفاوت است. در این مسیر، می توان با بالابردن دقت در نگاه کردن به مسائل شروع کرد. دانشجویی که با دقت به مسائل نگاه کند و روش یادگیری را هم بداند دیگر نیازی به آموزش مورد به مورد ندارد، بلکه برای یادگیری هر کاری به مسیری نگاه می کند که دیگران قبلا برای رسیدن به پاسخ پرسش مشابه طی کرده اند.

 یکی دیگر از موارد مورد نیاز برای یادگیری، فراهم بودن بستر یادگیری و وجود ابزار های متناسب است. اولین اصل استفاده از هر ابزاری هم یادگیری روش استفاده از آن ابزار است.

در این روش آموزشی متمایز، تناسب معنا داری میان پیگیری دانشجو برای یادگیری و آموزش های استاد وجود دارد چرا که محوریت این روش دانشجو است. هدف این دوره آموزشی یادگیری مهارت تحقیق است. هم چنان که این مسیر را طی می کنید متوجه خواهید شد که به دست آوردن مهارت تحقیق چیزی نیست که در چند واحد درسی آموزش داده شود. در همین راستا، بنده و تعدادی از دانشجویان پزشکی در فصل تابستان نیز به شرکت در کلاس های آموزشی ادامه دادیم. در مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت سعی شده است که هر آنچه که برای یادگیری مورد نیاز است فراهم آورده شود. در چنین محیطی، دانشجو هم می تواند مهمترین عامل یادگیری و پیشرفت خودش باشد و هم می تواند نقش بزرگترین مانع یادگیری خودش را ایفا کند. بنابراین انتخاب دروس انتخابی با استاد کلاهی برای کسانی مناسب است که معیار آنها یادگیری واقعی مهارت تحقیق است.

با احترام- محسن عباسی، دانشجوی ترم سوم رشته پزشکی


 

فایل‌ها