آموزش زبان آذری برای پزشکان و دانشجویان

زبان در ابتدا وسیله ارتباط شفاهی و حضوری بود. سپس برای انتقال افکار، ایده ها در زمان و مکان دیگر نوشتن آغاز شد. شرط بقای یک زبان و فرهنگ گروهی که با آن تکلم می کنند، نوشتن است. با این فرض زبان آذری در کشور ما یک زبان در حال احتضار است. زبان گفتاری در حال تغییر و استحاله است. و تنها امید بقای آن نوشتن است. ولی در حال حاضر نوشتنی وجود ندارد. نبودن نوشتن موجب شده است که حتی مردم عادی نیز وقتی مورد مصاحبه قرار می گیرند، توانایی صحبت به زبان آذری را ندارند. گویندگان رادیو و خبرنگاران گفتاری در اجرای برنامه به زبان آذری نیز بیشتر به زبان فارسی صحبت می کنند تا آذری. حدس من این است که آنها فرم نوشتاری ندارند تا از روی آن بخوانند و شاید مطالب خود را همزمان از زبان فارسی ترجمه می کنند. واقعیت این است که امروزه در آذربایجان دیده می‌شود نشان از این دارد که زبان آذری به قدری تضعیف شده است که متکلمان آن در فضاهای رسمی و حتی ادبی گاهی فقط قادر هستند که تنها فعل جمله را به ترکی بگویند و بقیه واژه‌ها، در فضاهای رسمی به فارسی و عربی و در فضاهای عمومی به استانبولی ادا می‌شود که اخیراً رواج یافته است.

و اما علت اصلی هدف بنده آشنایی پزشکان و دانشجویان با زبان آذری است. هر چند همه پزشکان به زبان فارسی درس می خوانند و از منابع زبان فارسی و انگلیسی استفاده می کنند، ولی مردم در زمان مراجعه به پزشک با زبان آذری صحبت می کنند. بعلاوه وجود توریست های درمانی از کشور آذربایجان (پاره جدا شده از ایران) ضرورت دیگری برای فهمیدن زبان آدری است. شروع این کار با نامه ای بود که در تیر ماه 1398 در مورد درس انتخابی زبان بومی در دوره دکتری پزشکی عمومی واصل شد. بنده نیز به اعتبار اینکه زاده مرند و پزشک و عضو هیات علمی دانشکده پزشکی هستم، احساس مسئولیت نمودم که در حد توان محتوی این درس را آماده نمایم. هیچ تحصیلات مرتبط با زبان شناسی ندارم و نیازمند راهنمایی اساتید و کارشناسان صاحب  نظر هستم تا با دیده منت اشکالات را تذکر دهند. ایمیل a.kolahi@sbmu.ac.ir

انتخاب حروف نگارش:

زبان آذری و ترکی ( استانبولی(Turkish از ابتدا با حروف عربی نوشته می شد. ابتدا آذری آنسوی ارس در سال 1926 به حروف لاتین، در سال  1939 به سیریلیک و بعد از فروپاشی شوروی در سال 1991 مجدداً به لاتین تغییر یافت. سپس ترکی در سال 1928به لاتین تغییر یافت. تاکنون هر چه در ایران نوشته شده است با حروف عربی می باشد. برای تلفظ درست واژه ها در نگارش حروف عربی نیاز به گذاشتن اعراب می باشد. ولی گذاشتن اعراب سخت می باشد و تلفظ واژه ها از طریق شنیدن یاد گرفته می شود. ولی برای کسی که می خواهد زبان جدیدی یاد بگیرد خواندن درست واژه ها از طریق خودآموزی آسان نمی باشد. چون گذاشتن اعراب با نرم افزار های معمولی مقدور نیست و تجربه قرائت قران کریم در بین ایرانیان حاکی از سخت بودن آن است. به منظور تلفظ صحیح علاوه بر حروف عربی از حروف لاتین استفاده خواهم نمود. حروف لاتین دو ویژگی بارز دارد. 1-  بر خلاف فارسی و عربی که چهار صدای ز (ذ ز ض ظ)، سه صدای س (س ص ث) و دو صدا ( ا ع) وجود دارد، هیچ صدای تکراری وجود ندارد. 2- منابع کافی و سایت هایپشتیبان وجود دارد که امکان زنده بودن زبان را فراهم می نماید. 

زبان آذری 23 حرف بی صدا و 6 حرف صدادار دارد. شکل نوشتاری و صدای 18 حرف با انگلیسی یکسان و 5 صدای ج چ خ ش غ متفاوت است. تفاوت نوشتن صدای ج با چ و س با ش وجود یک علامت در زیر حروف است. صدای خ با x و غ با یک علامت شبیه u کوتاه در بالای G می باشد. تشدید با تکرار همان حرف است. واژه های آذری و ترکی همانگونه که نوشته می شود، تلفظ می شود. و مشکلات تلفظ زبان انگلیسی را ندارد.

این صفحه مدتی برای آماده کردن مطالب به تاخیر افتاد، مطالب هنوز هم آماده نیست، لذا درنگ را جایز نمی دانم و حال واژه ها را هر چند بدون نظم و ترتیب منتشر می نمایم. شاید عمری برای تکمیل باشد یا نباشد.

آلما	سیب
آلمالار	سیب ها	لار علامت جمع هست بعضی موارد لر با ل فتحه

آلما = سیب